به اسم خدا

لحظات دیگر اسیر زمزمه های مکان نبود . اینجا غمناک تر از خاک ، قاصدی را نمی بینی تا عقده هایت را رهسپار کوی دوست کنی تا شاید آرامشی که در دومین خورشید روز دهم بود را لمس کنی .

 نه هرگز ، اینجا کربلاست . سرهای جدا اینجا تن دارند . اینجا عرش خداست . قرآن آهنگ تپش قلب مؤمن است . اینجا محرم نقطه ی شروع احرام برای زیارت حرم خداست . نه بالاتر از مکه فکر کن ، کعبه را ببین که چطور در منای کربلا بر صبر زینب به سجده افتاده ، براستی سیه پوش است چهار دیوار عالم وجود . اگر بگویم خدا صاحب عزاست حرفی به گزاف نگفته ام . هق هق قدسیان را نمی شنوی ؟ گریه کن که اشک محرم آتش کفر را سرد می کند .

خاموش مباش اگر اشک نداری دست ها را بر سر و سینه بزن . چشم های گریان ارباب را نظاره کن ، اشک ها قرمز نمی شوند . آنچه که می بینی خونابه است ، اینجا محرم است .

کریلایی باش تا میهمان سفره ی عزای حسین باشی . تا دم آخر یا حسین

با تشکر از حاج مهدی عزیز به خاطر نوشتن این متن زیبا .