یا محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم
آسمان دلگیرتر از زمین ، ظلمات شکننده انسانهای بظاهر انسان را تحمل می کرد ، رمقی دیگر برای تابش خورشید نبود ، خاک و باران دست به دست هم داده بودند تا هیچ گیاهی نروید ، آری سخن از مرگ آدمیت بود ، سخن از جهالت محض ... خدایا ورق را برگردان ، تو را به عظمت آسمانهای هدایتت سوگند ، انسان کامل را نازل کن ... هفده ربیع الاول بود ، زمان در آغوش مکان می رقصید ، آسمان شکوفه باران بود و فرشته ها آینه دار عشق خبر آمد ، خدا خندید ، جبرئیل شادمان شد و ملکوتیان منور ، وجود روح گرفت ، آری مصطفی آمد ، حلقه اتصال انسان و خدا آمد خیر مقدم ای انسان کامل
یا جعفر بن محمد الصادق علیه السلام
شیعه در غربت بود ، مظلومیت اهل بیت علیهم السلام عرش را می لرزاند ، خبری از احادیث گهربار نبود ، تنها زمزمه های باقر العلوم علیه السلام از دور شنیده می شد ... خدایا می دانم که دینت را تنها نمی گذاری ، گل به جمال آفرینشت ، چه زیبا خلق کردی صادق آل محمد علیهم السلام را ، که صدق را مدیون صداقتش کردی و شیعه را به وجود نور جعفری مفتخر کردی. و سلام بر محی الشریعه ، امام الصادقین ، جعفربن محمد الصادق علیهما السلام
آمار
نویسندگان
همراهان |
|
