در تاریخ ولادت حضرت امام محمّد تقى، ملقّب به جوادالائمه ، اختلاف است. اماقول مشهور این است که آن حضرت در دهم رجب سال 195 قمرى در مدینه چشم به جهان گشوده است.کنیه آن حضرت ابوجعفر و پدر گرامى اش حضرت على بن موسى الرّضا و مادر بزرگوارش سبیکه، معروف به خیزران است. وقتى پدر بزرگوار امام جواد به شهادت رسید، از عمر شریف ایشان حدود هشت سال بیش نگذشته بود و در همان سنّ، عهده دار منصب امامت گردید. مدت امامت آن امام 17 سال و ایشان دو پسر ودو دختر داشت. از بیشتر روایات چنین برمى آید که وقتى امام رضا(علیه السلام) به درخواست مأمون به خراسان رفت، فرزندش ابوجعفرامام جواد(ع)را در مدینه به جاى گذاشت و مأمون پس از بازگشت به بغداد در سال 204 هجرى امام جواد را براى از میان بردن جنبش و حرکت تشیّع , کسب مشروعیت وفاصله انداختن بین امام و پایگاه مردمى او ایشان را به بغداد فرا خواند. مأمون، بر اساس همان نقشه قدیمى، در جامه دوستدار امام ظاهر شد و «امّ الفضل» دختر خود را به ازدواج ایشان در آورد تا از تأیید امام(ع)برخوردار باشد و اصرار کرد که با کمال عزّت در کاخ مجلّل او زندگى کند.
سخنان امام جواد (ع) ؛
5 - از همـراهى و رفاقت بـا آدم شَرور و بـدجنس بپـرهیز، زیرا که او ماننـد شمشیر بـرهنه است کـه ظاهـرش نیکـو و اثرش زشت است.
آمار
نویسندگان
همراهان |